Idomeneo

1993

Maandag 11 januari. Extreem zacht en hevige zuidenwind.

In Joegoslavië eten varkens de ledematen van mensen op. Nooit zal er nog een einde aan die gruwel komen, generatie na generatie zal elkaar vernietigen.

Doodstil is het om me heen.

GEEN ENKELE RESONANTIE TEWEEG GEBRACHT.

Dinsdag 12 januari. Na regen wat zon.

28 dagen sinds de operatie aan mijn hand. De wond steekt.

Stephen Jay Gould: CONTIGENTIE = De wet van de toevalligheid.

Er zit lente in de lucht. Je hoort het ook aan de vogels.

Woensdag 21 april.

De kleine handpers.

Bij het drukken van de modulen wil ik van de betekenis van de taal af. Stapelde zoveel mogelijk letters in het drukkader. Als een dichte muur moet het worden.

De verzameling willekeurige letters als amorfe massa in kaders gedrukt.

Woensdag 28 april. De zon. Fikse oostenwind.

Ik druk de achterkant van het zetsel. Was er gister twijfelmoedig over.

Nu niet meer.

Zondagmiddag 13 juni. Fris

Vond in het vooronder van het atelier de opgevouwen vacht van de stier ‘Ronny 1’, die misschien wel twintig jaar onder mijn kont op m’n atelierstoel gelegen heeft.

Woensdag 16 juni. Koud en nat.

Moet zoveel drukken, dat ik geen tijd heb om te schrijven.

Ik druk mij het apelazerus, alsmaar vacht, huid, vacht.

Druk de binnenkant van de vacht en het wordt prachtig intens zwart.

Dinsdag 19 okt. Nachtvorst, de zon.

Ik druk nopjes plastic verpakkingsmateriaal. Druk lucht. Het bevalt me.

Woensdag 23 febr.

Was ik plots druk doende met Margritte en Georgette. Een schattige krantenfoto die al maanden naast me op tafel ligt.  Zo eenvoudig mogelijk tekende ik mijn tekening af op het noppenfolie en het werkt.

Nu kan ik alles overzetten op noppenfolie. Wegen openen zich.

Dinsdag 8 mrt. Mottige mistregen, zacht.

Zo stil is het hier. Dia’s gelayout, en in mijn tekenboeken gezocht naar tekst over het werk ‘IDOMENEO’.  Maar kan niets vinden, ik schrijf niet over werk, maar doe het. Catalogi gezocht, niks. Wil trouwens ook niets meer over mezelf kwijt. Vind dat een gedicht of een boekenwijsheid kinderachtig is en flauwekul. Dacht plotseling aan het libretto van Mozart’s opera, waarin gewoon het verhaal van Idomeneo, Koning van Kreta, verteld wordt. Hoe hij, bijna door de golven verzwolgen, Neptunus belooft dat, als hij gered wordt, hij de eerste levende ziel die hij ontmoet als hij voet aan wal zet, aan hem zal offeren. En de eerste levende ziel is zijn oudste zoon Idamante, die zijn vader zoekt.

Woensdag 13 april.

Ik heb mijn vader in noppenfolie gedrukt. Langzaam kom ik tot een eindpunt in dit werk, denk ik, voel ik, al kan ik het in de verste verte niet meer koppelen aan ‘Idomeneo King of Crete’. Maar ja.

Moet nog wel meer concrete zaken drukken, concrete zaken afdrukken.