Brief no. 3   

 

Crevenish 1967 

 

 

Donderdag.

Ha Jorien. Een dag vol gebeurtenissen, bekaf. Nieuw ‘naakt’ opgezet, kan morgen misschien wat worden. (ik word voorzichtig)

Maakte een plantenbak voor binnen en het kuchie warm gemaakt, kook voor 4 à 5 dagen tegelijk. Voor het eerst hele jonge sla uit eigen tuin gegeten. Daarna hoed op, geweer in aanslag, op jacht voor een haas of een eend. Niks. Misschien morgen heel vroeg. Thuisgekomen, schaap geschilderd, nog zin om te tekenen, maar ben te moe. Heb een of ander versleten pianoconcert op de radio gevonden, het is net wat ik nodig heb. Was een prachtige dag vandaag. Zag mijn poes, ze is volkomen verwilderd.

 

Je schrijft niets over de eventuele Rovertjes’ reis naar Ierland, of zij er zin in hebben, en of jij ook met hen mee zou willen, of dat je daartegen op ziet.

 

‘s Avonds over het eiland lopen, geeft je de sensatie alleen op de wereld te zijn. (Mijn schaap is mooi.)

 

Vrijdag. Pers als een waanzinnige geluid uit mijn stembanden tot mijn gezicht van bloedspanning barst. Teveel en te ongeduldig voor morgen. Half 11 nu, meer dan 12 uur aan een stuk gewerkt, dacht 3, ja 3 schilderijen geschilderd te hebben: ‘Naakt als kruipende indiaan’, ‘Figuur in een stoel’, ‘Portret van jou in blauw’. Daar moet ik op door, het ‘Naakt’ laat ik als aanduiding. Werk met kwasten van 5 à 6 centimeter breed, sop vanaf tafel en uit grote bussen wit, dronken van spanning en plezier, knap af, sleep me naar bed, pit een half uur, pak mijn geweer, mis een eend en sta weer voor mijn ezel. Dacht nog te kunnen tekenen, maar de koek is weer op voor vandaag.

 

Jacht is iets geweldigs, je vergeet het werk en bent volkomen geconcentreerd op het land en water, iedere beweging merk je, en in reflex gaat je geweer al omhoog als een piepklein vogeltje voor je voeten uit het gras schiet. Zag 2 hazen, maar ze waren buiten bereik. Goed en krachtig geweer. Je weet dat ik ijdel ben! Goed! Vind mezelf beeldschoon: geruite flaphoed tot op mijn oren, dan heel veel haar, gitzwarte jas, kuitbroek, zwarte lange kousen+ schoenen en geweer!

 

Deze grote vlakken schilderen maakt me gelukkig en treurig tegelijk. Gelukkig als vooruitgang, treurig als afscheid. Tweeslachtigheid!

 

Je moet me leren boetseren. Ja?

 

Had schrik voor deze avond, kan niet van het werk afblijven. Wilde weg, cafeetje zitten, maar kan niet van het eiland af, hoog water. Nu is het goed, liters thee, licht en slaap. Daaag slaap ze.

 

Zaterdag. Weg concentratie, ‘portret van jou’ draait over naar ‘portret van mams’, kan er niks aan doen. Ben met het werk gestopt, om 3 uur uitgewandeld, heerlijk bij Fadden gebaad, stad gedaan, bier gedronken, geklets aangehoord.

 

Zondag. Wat ik nog nooit gedaan heb! Eén dag reserveren in de week, just for fun. De Faddens naar de kerk in Westport brengen, allen in ochtendhumeur en prikkelbaar, ze ontploffen iedere zondagmorgen. Ben beschaamd en wildvreemd tussen dat geharrewar, geniep en getreiter.

 

Verrukkelijke dag om te vissen, ving 28 grote makrelen, zon, geen wind. ‘n Paar uur uitgetrokken om een echt diner te maken met voor-, hoofd- en nagerechtjes, alles voor 1 buik. Gekookte vis pas een half uur uit zee is goddelijk.

 

Paddy kwam me halen en tegelijk wat vaarzen brengen, 12 zijn er nu en ongeveer 30 schapen, een kat, een ezel, binnenkort 2 kuikens, en de volgende stap is, alsjeblieft, een melkkoetje. Omdat het weekend was, nog eens het autootje volgeladen en de stamkroeg opgezocht. Om 12 uur ’s nachts ingevaren, geen maan, maar helder als de dag, heel vreemd. Het is de 2e keer dat er geen nacht is, helder, transparant, bladstil. Dit is zo ongelofelijk mooi. Gewoon stil over zijn.

 

Maandag nu, Schrijf bij, mijn werk gaat! Er hangt zowaar een schilderij in huis. Bezig aan een ‘figuur in bed’, kan een fijn schilderij worden. Tot half 7 gewerkt. Mijn dag is zo waanzinnig gevuld, nu is het bijna 11 uur en eindelijk zit ik, na een opwindend avontuur. Mijn 1e haas geschoten. Vanavond om 9 uur het geweer gepakt en Sam en ik gingen op jacht. Hij drijft op en ik switch over het eiland, loop de longen uit mijn lijf, zie ‘n konijn, mis ‘m, zend ‘m nog een schot na, maar het is te ver. Hoor dat Sam een ander konijn nazit, in de richting van het huis.

Mijn schouder doet pijn, want dit geweer heeft een sterke terugslag. Opnieuw laden en dan een prachtkans, grote haas, mooi schot, onmiddellijk dood.

 

Sam springt er als een wilde bovenop, wil niet loslaten. Ik wurg hem bijna, sla, schop, trap zijn ogen uit, ik ben ook wild, na een grote steen tegen zijn sodemieter, druipt hij af en heb ik mijn haas. Moet een waanzinnig schouwspel zijn geweest, 2 dieren vechtend om een prooi, Sam grommend, bloed op bek en poten en ik schor schreeuwend, buiten zinnen van woede. Heb ‘sorry’ gezegd tegen de haas, geaaid, zijn ogen dicht gedaan en een half uur briesend met brede schouders rondgelopen als een leeuw, owee, wie durft er nog aan mijn prooi te komen. ‘n Heel héél gek gevoel. Kijken of ik dapper genoeg ben om de haas op te eten (zal wel.) Heb ‘m recht in het hart geraakt, ben een beter schutter dan ik dacht.

 

Nou Jorientje, dit is het weer voor vandaag, het is allemaal telegramstijl, haastig neergekladderd, maar dat komt omdat ik s’avonds te moe ben van werk, huishouden en de dingen buiten, dat me de moed ontbreekt om volzinnen te schrijven.

 

Onvoorstelbare regen- en hagelbuien vandaag. De hagelkorrels waren als eieren zo groot, toch warm, dus nu erg vochtig, ga met een kruik te bed. Daaaag.